دشت تا خيمه زد آهنگ خروشيدن را
      چاه هم تجربه كرد آتش جوشيدن را

      دست خورشيد در آفاق رسالت چرخيد
      چنگ زد گيسوي ترديد پريشيدن را

       و بيابان چه تبي داشت از انبوه سكوت
       تا مبارك كند اين آينه پوشيدن را

      عشق ابلاغ شد و حلقه مستان گُل كرد
       تازه كرد آن خُم نو، چشمه نوشيدن را

       پر شد آغوش غدير از دم «بخٍّ بخٍّ»
       تا بكوبد هيجانات نيوشيدن را

       عطر «من كنتُ...» و غوغاي «علي مولاه»
        قافله قافله راند اين همه كوشيدن را